Zahir
„Zahir” (hiszp. „El Zahir”) to opowiadanie argentyńskiego pisarza Jorge Luisa Borgesa, opublikowane w 1949 roku. Pojęcie Zahir wywodzi się z tradycji islamskiej i ma swoje korzenie w XVIII wieku.
Reklama
W języku arabskim „Zahir” (ظاهِر) oznacza „widoczny” lub „obecny”, co sugeruje, że może to być zarówno istota, jak i przedmiot. Spotkanie z Zahir prowadzi do obsesji, gdzie dana osoba skupia się na nim tak intensywnie, że przestaje myśleć o czymkolwiek innym. Taki stan może być interpretowany jako oznaka świętości lub szaleństwa, a Zahir bywa również utożsamiany z demonem opętania.
Reklama
