Zaczarowana dorożka – tom poetycki
„Zaczarowana dorożka” to tom poetycki autorstwa Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, wydany w 1948 roku przez Spółdzielnię Wydawniczą „Czytelnik”. Zbiór zawiera wiersze i poematy publikowane od 1946 roku w popularnych tygodnikach takich jak „Odrodzenie”, „Przekrój”, „Szpilki” oraz „Tygodnik Powszechny”. Wśród utworów znajduje się tytułowy poemat, który jest centralnym punktem tego zbioru.
Opis poematu
Poemat „Zaczarowana dorożka” jest dedykowany Natalii Gałczyńskiej, żonie poety. Charakteryzuje się nastrojowym liryzmem oraz żartobliwą groteską. Odtwarza podróż zaczarowaną dorożką przez nocny Kraków, począwszy od ulicy Wenecja w kierunku Sukiennic. Inspiracją dla dorożki był fiakier nr 13, którego woźnicą był Jan Kaczara.
Gałczyński, przebywając w Krakowie w latach 1946–1948, często korzystał z dorożki Kaczary, znanej z tego, że jej woźnica miał talent do recytowania wierszy. Poemat przyczynił się do popularności „zaczarowanego dorożkarza”, który zmarł w 1980 roku. Po jego śmierci dorożka z napisem „Zaczarowana Dorożka” była używana przez jego syna aż do 1985 roku, kiedy to uległa wypadkowi i nie wróciła na ulice Krakowa.
Bibliografia
- Praca zbiorowa Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2000
Linki zewnętrzne
- Zaczarowana dorożka w Mazowieckiej Bibliotece Cyfrowej
- Zaczarowana dorożka w bibliotece Polona
Kategoria: Twórczość Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego
Kategoria: Polskie utwory poetyckie
Kategoria: Utwory literackie z 1948