Zaciąg i werbunek w historii
Zaciąg oraz werbunek to systemy rekrutacji do sił zbrojnych, które były powszechnie stosowane w okresie od XV do XIX wieku. Celem tych praktyk było zachęcanie ochotników do wstępowania do wojska.
Proces werbunku
Werbunek zazwyczaj odbywał się na podstawie patentu wydanego przez króla, który upoważniał pułkownika do rekrutacji. W jego skład wchodzili rotmistrzowie odpowiedzialni za pozyskiwanie nowych żołnierzy. W ramach tego procesu zapewniano:
- uzbrojenie dla żołnierzy
- wynagrodzenie w postaci żołdu
- środki na utrzymanie i uzupełnienie ubioru
Werbunek w II Rzeczypospolitej
W II Rzeczypospolitej proces zaciągu był nadzorowany przez ministra spraw wojskowych, który organizował rekrutację ochotników do zasadniczej służby wojskowej. System ten miał na celu uzupełnienie sił zbrojnych oraz zapewnienie odpowiedniej liczby żołnierzy w armii.
