Dzisiaj jest 25 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama

Żaba trawna

Chcę dodać własny artykuł

Żaba trawna (Rana temporaria)

Żaba trawna, znana naukowo jako Rana temporaria, to gatunek płaza bezogonowego z rodziny żabowatych (Ranidae). Obecna w większości Europy i zachodniej Azji, preferuje siedliska w klimacie umiarkowanym, w tym lasy, łąki oraz tereny wodne. Pomimo zagrożeń związanych z zanieczyszczeniem środowiska, gatunek nie jest zagrożony wyginięciem.

Taksonomia

Gatunek został opisany przez Karola Linneusza w 1758 roku. Rana temporaria posiada kilka podgatunków, a jej nazwa ma liczne synonimy. W 2020 roku Rana parvipalmata została uznana za odrębny gatunek.

Budowa ciała

Żaba trawna osiąga długość od 7 do 11 cm. Charakteryzuje się gładką skórą i zmiennym ubarwieniem, które może obejmować odcienie brązu, oliwki i żółci. Samice są zazwyczaj większe od samców, które mają charakterystyczne worki rezonansowe oraz opuszki na palcach.

Fizjologia

Skóra żaby trawnej wydziela peptydy o działaniu antybakteryjnym. Poziom cukru we krwi oraz stany energetyczne zmieniają się w zależności od pory roku i stanu reprodukcyjnego, z wyraźnymi różnicami między samcami a samicami.

Występowanie i siedlisko

Żaba trawna zasiedla różnorodne środowiska w całej Europie i przyległych rejonach Azji. Preferuje tereny leśne oraz zbiorniki wodne, w tym stawy, rzeki i jeziora. Zimuje w wodzie, zagrzebana w mule, a jej aktywność może trwać od lutego do listopada, w zależności od regionu.

Pożywienie i zachowanie

Gatunek prowadzi głównie nocny tryb życia, a jego dieta składa się z owadów, dżdżownic oraz innych bezkręgowców. Może też wykazywać kanibalizm w stosunku do młodszych osobników.

Rozmnażanie

Rozród odbywa się od lutego do czerwca, zazwyczaj w płytkich zbiornikach wodnych. Samce nawołują samice charakterystycznym dźwiękiem, a jaja składane są w dużych kłębach, co zwiększa ich szanse na przetrwanie.

Status i zagrożenia

Żaba trawna jest powszechnym gatunkiem w Europie, jednak narażona jest na zanieczyszczenie środowiska, osuszanie siedlisk oraz zmiany klimatyczne. Mimo to, wg IUCN, jej status to LC (Least Concern). Gatunek objęty jest ochroną w wielu krajach, w tym w Polsce.