Xiphos – Obosieczny Miecz Starożytnych Greków
Xiphos, znany również jako ksifos (stgr. ξίφος), to prosty obosieczny miecz, który był używany przez starożytnych Greków. Jego konstrukcja ewoluowała na przestrzeni wieków, ale podstawowe cechy pozostawały niezmienione.
Charakterystyka Miecza
- Materiał: Początkowo wytwarzany z brązu, później z żelaza.
- Długość: Zazwyczaj 50–60 cm, czasami skracany do 30 cm.
- Kształt głowni: Liściasty, z lekko przewężoną dwusieczną głownią, szeroką w ok. 2/3 długości.
- Rękojeść: Wrzecionowata z walcowatą głowicą.
- Rodzaj broni: Skuteczna w cięciu i kłuciu, dostosowana do walki wręcz.
Użycie w Bitwie
Xiphos był podstawową bronią boczną hoplitów, używaną głównie po utracie włóczni lub w bliskim zwarciu. Szczególnie ceniony był przez Spartan, którzy preferowali walkę wręcz. Noszono go zazwyczaj u lewego boku w drewnianej lub skórzanej pochwie, zawieszony na biodrze.
Produkcja i Popularność
Największą renomą w produkcji xiphosów cieszyły się warsztaty w Chalkis na Eubei. W V wieku p.n.e. miecz ten zaczął być częściowo wypierany przez jednosieczną machairę.
Hypaspiści, żołnierze z czasów Aleksandra Wielkiego, również korzystali z włóczni i xiphosów jako broni bocznej.
Podsumowanie
Xiphos to istotny element uzbrojenia starożytnych Greków, łączący funkcjonalność i efektywność w walce. Jego design i zastosowanie przetrwały przez wieki, wpływając na rozwój broni białej w późniejszych epokach.
Przypisy
Kategoria: Miecze
