Mewa obrożna
Mewa obrożna (Larus delawarensis) to gatunek ptaka z rodziny mewowatych, który jest szeroko rozpowszechniony w Ameryce Północnej. Jest znana z charakterystycznego wyglądu i zachowań, które wyróżniają ją spośród innych mew.
Wygląd
Mewa obrożna ma dość dużą budowę ciała, osiągając długość od 38 do 45 cm. Charakteryzuje się szarym upierzeniem na skrzydłach oraz białym brzuchem. Jej najbardziej rozpoznawalnym elementem jest ciemna obroża na szyi, która nadaje jej nazwę.
Habitat i zasięg występowania
Mewa obrożna preferuje tereny nadwodne, takie jak plaże, jeziora i rzeki. Występuje głównie w północno-wschodniej części Ameryki Północnej, jednak jej zasięg może obejmować również inne regiony, w zależności od pory roku.
Dieta
Mewa obrożna jest ptakiem wszystkożernym, co oznacza, że jej dieta jest bardzo zróżnicowana. Poluje na ryby, skorupiaki oraz inne małe zwierzęta, a także chętnie korzysta z pożywienia dostępnego w pobliżu ludzkich osiedli.
Rozmnażanie
Sezon lęgowy mewy obrożnej przypada na wiosnę. Gniazdo buduje na ziemi w pobliżu wody, gdzie samica składa zazwyczaj 3-4 jaja. Po około 4 tygodniach jaja wykluwają się, a rodzice opiekują się młodymi przez kilka pierwszych tygodni ich życia.
Podsumowanie
Mewa obrożna to interesujący gatunek ptaka, który odgrywa ważną rolę w ekosystemach wodnych Ameryki Północnej. Jej charakterystyczny wygląd, różnorodna dieta oraz adaptacje do życia w pobliżu ludzi sprawiają, że jest obiektem badań ornitologicznych oraz obserwacji miłośników ptaków.
