Wyżyna Przedborska
Wyżyna Przedborska (342.1) to makroregion naturalny znajdujący się w północno-zachodniej części Wyżyny Małopolskiej, w dorzeczu górnej Pilicy. Powierzchnia regionu wynosi około 5,3 tys. km². Od wschodu graniczy z Wyżyną Kielecką, a od północy z Wzniesieniami Południowomazowieckimi.
Geologicznie, Wyżyna Przedborska stanowi przedłużenie Niecki Nidziańskiej oraz otaczających ją wzniesień. Region jest zbudowany głównie ze skał kredowych i jurajskich. Obniżenia terenu wypełniają piaski i gliny zlodowacenia środkowopolskiego, a nad nimi wznoszą się pasma oraz wzgórza wapienne i piaskowcowe.
Charakterystyka hydrologiczna
Większość obszaru znajduje się w zlewni rzeki Pilicy, z fragmentami w dorzeczu Warty oraz Nidy. Region charakteryzuje się mozaiką pól uprawnych i lasów, z przewagą terenów leśnych.
Najwyższe wzniesienie
Najwyższy punkt regionu osiąga 351 m n.p.m. i znajduje się w Paśmie Przedborsko-Małogoskim, w okolicy wsi Cieśle.
Jednostki fizycznogeograficzne
Wyżyna Przedborska dzieli się na sześć mniejszych jednostek:
- Wzgórza Radomszczańskie
- Wzgórza Opoczyńskie
- Próg Lelowski
- Nieckę Włoszczowską
- Pasmo Przedborsko-Małogoskie
- Wzgórza Łopuszańskie
Główne miejscowości
W regionie znajdują się następujące miasta:
- Radomsko
- Opoczno
- Przedbórz
- Małogoszcz
- Końskie
- Koniecpol
- Włoszczowa
Walory kulturowe
Wśród wsi o cennych walorach kulturowych wyróżniają się:
- Skotniki nad Pilicą
- Gidle
- Rudka
- Chełmo
