Wyżyna Patagońska
Wyżyna Patagońska (hiszp. Meseta Patagónica) to rozległy obszar w południowej Ameryce Południowej, znajdujący się w Patagonii, między wybrzeżem atlantyckim a Andami. Obejmuje teren o powierzchni około 520 tys. km².
Charakteryzuje się budową płytową, opadającą terasami w kierunku oceanu. Region jest przecięty licznymi dolinami rzecznymi, które tworzą płaskowyże, znane jako mesetas. Główne rzeki przepływające przez ten obszar to:
- Río Negro
- Chubut
- Deseado
- Chico
Klimat wyżyny jest surowy i suchy, co sprawia, że dominująca roślinność to stepy. W regionie rozwija się hodowla bydła i owiec, natomiast uprawy rolne są ograniczone.
Wyżyna Patagońska jest jednym z najsłabiej zaludnionych obszarów Argentyny. Mieszkają tu głównie Argentyńczycy i Chilijczycy, w tym Indianie Araukanie (Mapucze). W północnej i środkowej części regionu, w rejonach Plaza Huincul i Comodoro Rivadavia, odkryto złoża ropy naftowej i gazu ziemnego.
