Wyspy Królowej Elżbiety
Wyspy Królowej Elżbiety, znane również jako Archipelag Parry’ego, to grupa ponad 2100 wysp znajdująca się w północnej części Archipelagu Arktycznego, pomiędzy Nunavut a Terytoriami Północno-Zachodnimi w Kanadzie. Ich łączna powierzchnia wynosi 419 061 km².
Geografia i odkrycie
Wyspy oddzielone są od grupy południowej Kanałem Parry’ego, który składa się z kilku cieśnin, w tym Cieśniny Lancastera, Cieśniny Barrowa, Cieśniny Melville’a i Cieśniny McClure’a. Odkrycie archipelagu miało miejsce w 1616 roku, kiedy to Europejczycy podejmowali próby wytyczenia Przejścia Północno-Zachodniego.
Nazwa i historia
Archipelag był znany jako Archipelag Parry’ego przez ponad 130 lat, nazwany na cześć brytyjskiego odkrywcy Sir Williama Parry’ego, który odwiedził te tereny w 1820 roku. W 1953 roku, po koronacji Elżbiety II na królową Kanady, archipelag otrzymał swoją obecną nazwę. Mimo zmiany, termin Wyspy Parry’ego wciąż odnosi się do południowo-zachodniej części archipelagu, obejmującej Wyspę Ellesmere’a oraz Wyspy Sverdrupa.
Regionalny podział
- Wyspa Ellesmere’a
- Wyspy Sverdrupa
- Wyspy Parry’ego
Współczesność
Większość wysp jest niezamieszkana i stanowi obszar łowiecki dla Inuitów. Głównym przemysłem w tym regionie jest wydobycie ropy naftowej.
