Komandory – Wyspy Komandorskie
Komandory, znane również jako Wyspy Komandorskie, to grupa wysp położona na wschód od Półwyspu Kamczatki w Morzu Beringa. Do archipelagu należą Wyspa Beringa oraz Wyspa Miedziana, a także dwie mniejsze wysepki. Największą miejscowością jest Nikolskoje na Wyspie Beringa. Większość wysp znajduje się w obrębie Komandorskiego Rezerwatu Biosfery.
Historia
Wyspy zostały nazwane na cześć Vitusa Beringa, który zmarł tam w 1741 roku po rozbiciu się statku „Święty Piotr”. Na początku XIX wieku do archipelagu przybyli Aleuci (Unanganie) z Wysp Aleuckich, z których większość mieszkańców Wyspy Beringa pochodzi z wyspy Atka, a mieszkańcy Wyspy Miednyj z wyspy Attu. Obecnie ludność wysp składa się z około 2/3 Rosjan i 1/3 Aleutów. Główne źródła utrzymania to rybołówstwo oraz polowania na wieloryby i inne ssaki morskie.
W 1943 roku miała miejsce japońsko-amerykańska bitwa morska, znana jako bitwa koło Wysp Komandorskich, około 160 km na południe od wysp.
Przyroda
Wyspy charakteryzują się tundrowym krajobrazem, będąc najdalej na południe wysuniętym stanowiskiem tundry na północnej półkuli. Na wyspach brakuje lasów, jednak w osłoniętych dolinach rzecznych można znaleźć zarośla wiklinowe, jarzębinowe i brzozowe, a także barszcz i wiązówkę kamczacką. W wodach przybrzeżnych rosną obficie wodorosty, w tym listownica.
Na wybrzeżach żyją różnorodne gatunki zwierząt, takie jak:
- kałan morski
- uchatek grzywiasty
- koticzak niedźwiedziowaty
- inne uchatkowate
Te zwierzęta żywią się dorszowatymi, głowonogami, skorupiakami oraz kiżuczami i śledziami pacyficznymi. W powietrzu można spotkać lisy niebieskie, maskonury złotoczuwe, fulmary zwyczajne, mewy trójpalczaste i pardwy.
Bibliografia
- Richard Ellis, Encyclopedia of the Sea, New York: Alfred A. Knopf, 2001.
