Wstężnice
Wstężnice (Nemertea) to typ bezkręgowych zwierząt, charakteryzujących się długim, robakokształtnym ciałem, które może być obłe lub płaskie. Większość z nich żyje w wodzie, szczególnie w środowisku morskim. Cechą wyróżniającą wstężnice jest długi, wysuwany ryjek (proboscis), który jest oddzielony od jelita i osadzony w pochwie zwanej rynchocelem. Typ ten obejmuje co najmniej 900 gatunków, w tym najdłuższe zwierzę na Ziemi – Lineus longissimus, które może osiągnąć 30 metrów długości, a rekordowo nawet 55 metrów.
Występowanie
Wstężnice są głównie organizmami morskimi, zamieszkującymi przybrzeżne, płytkie wody. Nieliczne gatunki występują w wodach słodkich, a niektóre zamieszkują wilgotne gleby w tropikach i subtropikach. Gatunki morskie dominują w arktycznych i umiarkowanych wodach. W Polsce zidentyfikowano cztery gatunki wstężnic:
- Prostoma puteale
- Prostoma graecense
- Prostoma kolasai
- Leptonemertes chalicophora
Biologia i ekologia
Wstężnice są zwierzętami trójwarstwowymi, posiadającymi schizocel i brak segmentacji. Mają dobrze rozwinięty wór skórno-mięśniowy i brak twardego szkieletu. Ich układ nerwowy składa się z prostego mózgu i słabo wyspecjalizowanych komórek nerwowych. Wymiana gazowa odbywa się przez powierzchnię ciała. Wstężnice mogą przechodzić rozwój prosty lub złożony, z różnymi typami larw, takimi jak pilidium czy larwa Ivaty. Występują w różnych kolorach, od mlecznych po intensywne barwy, a niektóre gatunki wykazują bioluminescencję.
Systematyka
Początkowo wstężnice dzielono na trzy gromady, jednak w miarę postępu badań taksonomicznych wprowadzono nowe podziały. Obecnie wyróżnia się dwie gromady:
- Anopla (ryjek bez sztyletów)
- Palaeonemertea
- Heteronemertea
- Enopla (ryjek z sztyletami)
- Bdellonemertea
- Hoplonemertea
Podziały te nie zostały jednak potwierdzone badaniami molekularnymi i nie odzwierciedlają pełnej filogenezy tego typu zwierząt.
