Wspólnota Państw Portugalskojęzycznych
Wspólnota Państw Portugalskojęzycznych (port. Comunidade dos Países de Língua Portuguesa, skrót: CPLP) jest forum współpracy między krajami, w których język portugalski jest urzędowy. Powstała 17 lipca 1996 roku, początkowo z udziałem siedmiu państw: Angoli, Brazylii, Gwinei Bissau, Mozambiku, Portugalii, Republiki Zielonego Przylądka oraz Wysp Świętego Tomasza i Książęcej.
Do wspólnoty dołączyły później Makau (1999) oraz Timor Wschodni (2002). Obecnie CPLP posiada również status obserwatorów, który przysługuje m.in. Andorze, Argentynie, Chile, Czechom, Francji, Gruzji, Japonii, Luksemburgowi, Mauritiuszowi, Namibii, Senegalu, Serbii, Słowacji, Turcji, Urugwajowi, Węgrom, Wielkiej Brytanii oraz Włochom.
Cel i działalność
Wspólnota ma na celu nie tylko promowanie wymiany kulturalnej, ale również wspieranie rozwoju ekonomicznego i demokratycznego swoich członków. Pomimo, że CPLP jest wciąż w fazie tworzenia, jej członkowie są zjednoczeni wspólnym językiem oraz podobnymi cechami kulturowymi, co stanowi podstawę do współpracy między krajami z różnych kontynentów. Szacuje się, że portugalski jest używany przez ponad 223 miliony osób na świecie.
Po utworzeniu CPLP, niektóre z członkowskich krajów, takie jak Wyspy Świętego Tomasza i Książęca oraz Gwinea Bissau, doświadczyły zamachów stanu. Inne państwa wspierały je w reformach gospodarczych i politycznych.
Członkowie według kontynentów
Europa
- Portugalia
Ameryka Południowa
- Brazylia
Afryka
- Angola
- Gwinea Bissau
- Mozambik
- Republika Zielonego Przylądka
- Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
Azja
- Makau
- Timor Wschodni
Obecnie przywództwo CPLP sprawuje Maria do Carmo Silveira, sekretarz generalny, a prezydencję sprawuje Brazylia.
Szczegółowe informacje o organizacji są dostępne na stronie CPLP.