Dzisiaj jest 11 lutego 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama

Wspólna polityka bezpieczeństwa i obrony

Chcę dodać własny artykuł

Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO)

Wspólna polityka bezpieczeństwa i obrony (WPBiO), wcześniej znana jako Europejska polityka bezpieczeństwa i obrony (EPBiO), jest integralną częścią polityki zagranicznej Unii Europejskiej (UE). Jej celem jest zapewnienie UE zdolności operacyjnej poprzez środki cywilne i wojskowe w kontekście obrony wspólnej.

Rozwój WPBiO w latach 90.

Na początku lat 90. XX wieku zaczęto prace nad wspólną polityką obronną UE, w ramach których powstały europejskie siły zbrojne. W latach 1992-1995 prowadziły one operacje w rejonie byłej Jugosławii. Mimo prób wprowadzenia reform, traktat amsterdamski nie przyniósł znaczących zmian w skuteczności działań obronnych UE.

  • 1992: Utworzenie europejskich sił zbrojnych przez UZE.
  • 1999: Przyjęcie deklaracji w Kolonii o umacnianiu wspólnej polityki bezpieczeństwa.

Oficjalne ustanowienie WPBiO

W grudniu 1999 roku w Helsinkach ogłoszono formalne ustanowienie Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. Celem było zwiększenie zdolności UE do samodzielnych działań operacyjnych, jednak NATO pozostało kluczowym partnerem w obronności.

  • 2003: Proklamacja Europejskiego Celu Operacyjnego, zakładającego utworzenie korpusu 50-60 tysięcy żołnierzy.
  • 2004: Zastąpienie celu Operacyjnego 2003 celem Operacyjnym 2010.

Europejska strategia bezpieczeństwa

W grudniu 2003 roku przyjęto pierwszą europejską strategię bezpieczeństwa, definiującą cele UE w zakresie bezpieczeństwa, takie jak:

  • Zapobieganie zagrożeniom poza granicami Europy.
  • Współpraca z sąsiadami oraz organizacjami międzynarodowymi.

Organy i instytucje WPBiO

W 2000 roku utworzono pierwsze organy WPBiO, w tym Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa oraz Komitet Wojskowy. W odpowiedzi na potrzeby operacyjne, w 2004 roku powołano Europejską Agencję Obrony oraz Europejski Fundusz Obronny.

Zdolności wojskowe i cywilne UE

UE rozwija swoje zdolności operacyjne poprzez tworzenie sił szybkiego reagowania. Grupy bojowe, składające się z maksymalnie 1500 żołnierzy, są w stanie rozpocząć operacje w ciągu 5-10 dni. Cywilne aspekty WPBiO obejmują działania w zakresie policji, administracji i ochrony ludności.

  • 2001: Ustalenie 5 tysięcy policjantów do misji.
  • 2004: Ustanowienie Sił Żandarmerii Europejskiej.

Podsumowując, WPBiO stanowi kluczowy element polityki bezpieczeństwa UE, dążąc do zwiększenia autonomii operacyjnej w obliczu globalnych wyzwań przy jednoczesnej współpracy z NATO i innymi organizacjami międzynarodowymi.