Wołodymyr Kubijowycz
Wołodymyr Kubijowycz (ur. 23 września 1900 w Nowym Sączu, zm. 2 listopada 1985 w Paryżu) był ukraińskim geografem, etnografem oraz działaczem narodowym. Pełnił funkcję docenta na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1928–1939 oraz profesora Wolnego Uniwersytetu Ukraińskiego od 1940 roku. Był także przewodniczącym Ukraińskiego Komitetu Centralnego w latach 1939–1945 oraz głównym redaktorem Encyklopedii Ukrainoznawstwa.
Życiorys
Kubijowycz pochodził z rodziny o mieszanym pochodzeniu – jego ojciec był Ukraińcem, a matka Polką. Po ukończeniu gimnazjum w Nowym Sączu w 1918 roku, rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, które przerwał wstępując do Ukraińskiej Armii Halickiej. Po wojnie wznowił studia, uzyskując doktorat i habilitację z geografii.
W latach 1928–1939 był wykładowcą na Uniwersytecie Jagiellońskim, jednak po wybuchu II wojny światowej przeniósł się do Pragi, gdzie objął katedrę na Wolnym Uniwersytecie Ukraińskim. Jako przewodniczący Ukraińskiego Komitetu Centralnego w Krakowie, organizował wsparcie dla weteranów i działał na rzecz edukacji.
Działalność w czasie II wojny światowej
Kubijowycz był aktywnym zwolennikiem OUN-M i współorganizował ukraińską 14 Dywizję Grenadierów SS, traktując ją jako zalążek ukraińskich sił zbrojnych. Po wojnie osiedlił się w Niemczech, gdzie kontynuował działalność naukową oraz pełnił funkcje w Towarzystwie Naukowym im. Tarasa Szewczenki.
Twórczość naukowa
Był autorem ponad 80 prac naukowych dotyczących geografii Ukrainy, a także redaktorem ważnych encyklopedii. Jego dorobek obejmował zarówno prace dotyczące antropogeografii, jak i demografii i etnografii Ukrainy.
Wybrane prace
- Przyczynek do antropogeografii Gorganów, Kraków 1921
- Życie pasterskie w Beskidach Magorskich, Kraków 1927
- Rozmieszczenie Ukraińców w Azji, Warszawa 1934
- Ukraine: A Concise Encyclopadia, Vol. 1 i 2, Toronto 1963
- Українці в Ґенеральній Губернії 1939-1941, Chicago 1975
Kubijowycz pozostawił po sobie istotny wkład w rozwój ukraińskiej nauki i kultury, a jego badania do dziś są cenione w środowisku akademickim.
