Wolica (Lacka Wola)
Wolica, znana również jako Lacka Wola (ukr. Волиця, Wołycia; historyczna nazwa Tytowa Wola), to wieś w obwodzie lwowskim na Ukrainie, w rejonie mościskim. W 2001 roku liczba mieszkańców wynosiła 1040.
Dane demograficzne
Według spisu z 2001 roku, struktura językowa mieszkańców przedstawiała się następująco:
- Ukraiński – 69,2%
- Polski – 30,3%
- Białoruski – 0,3%
- Rosyjski – 0,1%
Historia
Wieś została po raz pierwszy wzmiankowana w 1433 roku. W 1589 roku Tytowa Wola była wieścią królewską w starostwie przemyskim w ziemi przemyskiej. W czasie zaboru Galicji wieś znajdowała się w posiadaniu Jana Klemensa Branickiego.
W okresie II Rzeczypospolitej, do 1934 roku, Wolica była samodzielną gminą jednostkową. Następnie włączono ją do zbiorowej gminy Mościska w powiecie mościskim. W 1931 roku wieś liczyła 317 zagród i 1914 mieszkańców, w większości Polaków. Wierni rzymskokatoliccy należeli do parafii w Mościskach, a od 1930 roku do nowo utworzonej parafii w Trzcieńcu.
Okres II wojny światowej
We wrześniu 1939 roku Niemcy planowali rozstrzelanie 53 mieszkańców, jednak egzekucję wstrzymano dzięki interwencji ks. Zygmunta Dziedziczaka. 24 czerwca 1941 roku żołnierze ukraińskiego batalionu „Nachtigall” zamordowali 49 mężczyzn. W kolejnych latach zamordowano także pięciu Polaków przez nacjonalistów ukraińskich.
Podczas okupacji niemieckiej, Józef Wiącek z wsi ukrywał Żydów, co w 2019 roku zostało uhonorowane przez Instytut Jad Waszem tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.
Po wojnie wieś znalazła się w strukturach administracyjnych Związku Radzieckiego, a w 1946 roku zmieniono jej nazwę na Wolica.
Kategorie
- Wsie w obwodzie lwowskim
- Rejon mościski
- Wsie starostwa przemyskiego
