„`html
Wojna o niepodległość Grecji (1821–1832)
Wojna o niepodległość Grecji była narodowowyzwoleńczym konfliktem, który trwał od 1821 do 1832 roku. Grecy, wspierani przez inne społeczności chrześcijańskie, zjednoczyli się przeciwko osmańskim muzułmanom oraz władzy Wysokiej Porty w dążeniu do utworzenia nowoczesnego państwa greckiego.
Tło i przebieg powstania
Powstanie wybuchło w kontekście osłabienia sił tureckich, zajętych wojną z Alim Paszą. Inspiracją dla zrywu była organizacja Filiki Eteria. Kluczowym wydarzeniem była masakra na Chios w 1822 roku, która pobudziła międzynarodową opinię publiczną do wsparcia Greków.
- 1821 – bitwa w wąwozie termopilskim
- 1821 – bitwa pod Kaki Skala
- 8 maja 1821 – bitwa pod Gravią
- Marzec i kwiecień 1822 – masakra na Chios, w wyniku której zginęło ponad 20 tysięcy ludzi
- 1822 – bitwa pod Petą
- 1822 – bitwa morska pod Samos
- 1826 – bitwa w cieśninie Św. Ireny
- 1827 – bitwa pod Arachową
- 1827 – bitwa pod Navarino
- 12 września 1829 – bitwa pod Petrą, ostatnia bitwa w wojnie
Hasło i symbole
Hasłem powstania było „Elefteria i Tanatos!” (Wolność albo Śmierć), które stało się dewizą Grecji. Różne flagi i proporce, takie jak bandera Filiki Eteria, nosiły to motto, symbolizując determinację Greków w walce o niepodległość.
Udział Polaków
W bitwie pod Petą zginęło czterech polskich oficerów, upamiętnionych na tablicach w Missolungi oraz w Nafplio, gdzie znajdują się groby polskich filhellenów.
„`
