Pierwsza wojna Hanzy z Danią
Pierwsza wojna Hanzy z Danią miała miejsce w 1362 roku i była konfliktem pomiędzy miastami hanzeatyckimi a duńskim królem Waldemarem IV. Główną przyczyną wojny były różnice w kwestiach handlowych, zwłaszcza dotyczących Skanii, która wówczas była częścią Danii.
W latach 1360–1361 Waldemar IV podbił Skanię oraz Gotlandię, co wywołało obawy wśród miast hanzeatyckich o ich interesy handlowe. Warto zauważyć, że nie wszystkie miejscowości hanzeatyckie opowiedziały się przeciwko Duńczykom. Miasta Hanza miały na celu przede wszystkim zapewnienie swobodnej żeglugi przez cieśninę Sund. Miasta westfalskie również nie czuły się bezpośrednio zagrożone tym konfliktem.
Hanza zdobyła Kopenhagę i oblegała Hälsingborg, jednak flota duńska zdołała pokonać okręty hanzeatyckie w cieśninie Sund, co miało kluczowe znaczenie dla dalszego przebiegu wojny. Ostatecznie, 12 listopada 1362 roku, podpisano traktat kończący wojnę, który jednak nie przyniósł Hanzy oczekiwanych korzyści. Na prawdziwy sukces musiała ona poczekać do drugiej wojny z Danią, która miała miejsce w latach 1367–1369.
Podsumowanie
- Konflikt: Pierwsza wojna Hanzy z Danią (1362)
- Przyczyna: Rozbieżności handlowe związane z Skanią
- Decydująca bitwa: Flota duńska pokonuje okręty hanzeatyckie
- Zakończenie: Traktat z 12 listopada 1362 roku
- Następstwo: Oczekiwania Hanzy na sukces do II wojny z Danią (1367–1369)
Bibliografia
Kategoria: Bitwy w historii Norwegii
Kategoria: Hanza
