Wojna Dewolucyjna (1667–1668)
Wojna dewolucyjna to konflikt zbrojny pomiędzy Francją a Hiszpanią, który miał miejsce w latach 1667-1668. Jego przyczyną były ambicje Ludwika XIV, króla Francji, związane z dziedziczeniem hiszpańskiego imperium.
Po koronacji schorowanego Karola II na króla Hiszpanii, władcy europejscy zaczęli interesować się przejęciem spuścizny po upadającym imperium. Ludwik XIV, poprzez małżeństwo z Marią Teresą, przyrodnią siostrą Karola II, miał nadzieję na odziedziczenie korony Hiszpanii. W związku z tym postanowił skupić się na Niderlandach Hiszpańskich i innych terytoriach, powołując się na prawo dewolucyjne.
Pomimo sprzeciwów, Ludwik XIV rozpoczął działania wojenne w 1667 roku, wykorzystując zaangażowanie swoich rywali w inne konflikty, takie jak wojna o niepodległość Portugalii oraz druga wojna angielsko-holenderska.
Przebieg działań wojennych
- 24 maja 1667 – armia francuska, dowodzona przez Turenne’a, wkroczyła do Niderlandów.
- Zdobyto kluczowe twierdze: Lille (17 sierpnia 1667), Courtrai, Tournai, Douai oraz Oudenaarde.
- W lutym 1668 – armia Wielkiego Kondeusza zajęła Hrabstwo Burgundii (Franche-Comté).
Sukcesy Francuzów wywołały niepokój w Anglii, Holandii i Szwecji. W obawie przed eskalacją konfliktu, Anglia i Holandia zawarły porozumienie, do którego dołączyła Szwecja, tworząc tzw. trójporozumienie.
Obawiając się szerokiego konfliktu, Ludwik XIV zgodził się na rozejm. 2 maja 1668 roku w Akwizgranie podpisano traktat pokojowy, w ramach którego Maria Teresa zrzekła się praw do tronu hiszpańskiego, a Francja uzyskała część Flandrii, w tym miasto Lille.
Pomimo zakończenia wojny dewolucyjnej, kwestia sukcesji hiszpańskiej pozostała nierozwiązana, co prowadziło do wybuchu kolejnego konfliktu – wojny o sukcesję hiszpańską w 1700 roku.
Bibliografia
- Kategoria: Wojny w historii Hiszpanii
- Dewolucyjna, Wojna
