Wojna Aten ze Sprzymierzeńcami (357–355 p.n.e.)
Wojna Aten ze sprzymierzeńcami miała miejsce w latach 357–355 p.n.e. i dotyczyła konfliktu zbrojnego pomiędzy Atenami a ich dotychczasowymi sojusznikami w II Ateńskim Związku Morskim, w tym Chios, Rodos, Bizantion i Kos. Po bitwie na Chios do konfliktu dołączyły także inne byłe państwa członkowskie Związku.
Przyczyny Konfliktu
Głównym powodem wojny była zmiana polityki Aten, która objawiała się coraz większym lekceważeniem sojuszników oraz dyktowaniem polityki Związku zgodnie z interesami Ateńczyków. Bezpośrednim impulsem do zerwania współpracy było opanowanie przez Ateny wyspy Samos, co zostało odebrane przez sojuszników jako ostrzeżenie.
Ważniejsze Wydarzenia
- 357 p.n.e. – Rozpoczęcie wojny oraz początek rozpadu II Ateńskiego Związku Morskiego.
- 357 p.n.e. – Bitwa na Chios, w której Ateńczycy ponieśli porażkę, a ich dowódca Chabrias zginął.
- 355 p.n.e. – Bitwa morska pod Embata, zakończona porażką dowódcy ateńskiego Charesa.
- 355 p.n.e. – Zawarcie pokoju, w wyniku którego Ateny uznały niepodległość zbuntowanych miast i wysp oraz ich wystąpienie ze Związku Morskiego.
Podsumowanie
Wojna Aten ze sprzymierzeńcami doprowadziła do znacznych zmian w układzie sił w regionie oraz zintensyfikowała problemy wewnętrzne Aten. Konflikt zakończył się uznaniem niepodległości sprzymierzeńców, co miało długotrwałe konsekwencje dla polityki ateńskiej.
