Województwo Tarnowskie
Województwo tarnowskie, z siedzibą w Tarnowie, istniało w latach 1975–1998 w południowo-wschodniej Polsce. Graniczyło z województwami: krakowskim, kieleckim, tarnobrzeskim, rzeszowskim, krośnieńskim i nowosądeckim. Po 1999 roku gminy tego województwa zostały włączone do województwa małopolskiego i podkarpackiego.
Urzędy Rejonowe
Województwo tarnowskie posiadało kilka urzędów rejonowych, które obsługiwały różne gminy:
- Urząd Rejonowy w Bochni: Bochnia, Lipnica Murowana, Łapanów, Nowy Wiśnicz, Rzezawa, Trzciana, Żegocina oraz miasto Bochnia.
- Urząd Rejonowy w Brzesku: Borzęcin, Brzesko, Czchów, Dębno, Gnojnik, Iwkowa, Szczurowa.
- Urząd Rejonowy w Dąbrowie Tarnowskiej: Bolesław, Dąbrowa Tarnowska, Gręboszów, Mędrzechów, Olesno, Radgoszcz, Szczucin, Wadowice Górne, Wietrzychowice.
- Urząd Rejonowy w Dębicy: Brzostek, Czarna, Dębica, Jodłowa, Pilzno, Radomyśl Wielki, Żyraków oraz miasto Dębica.
- Urząd Rejonowy w Tarnowie: Ciężkowice, Gromnik, Lisia Góra, Pleśna, Radłów, Ryglice, Rzepiennik Strzyżewski, Skrzyszów, Szerzyny, Tarnów, Tuchów, Wierzchosławice, Wojnicz, Zakliczyn, Żabno oraz miasto Tarnów.
Największe miasta (stan na 31.12.1998)
- Tarnów: 121 494 mieszkańców
- Dębica: 49 107 mieszkańców
- Bochnia: 29 887 mieszkańców
- Brzesko: 17 859 mieszkańców
- Dąbrowa Tarnowska: 11 178 mieszkańców
Ludność w latach
Województwo tarnowskie charakteryzowało się zróżnicowaną strukturą ludności na przestrzeni lat.
