Województwo Bydgoskie
Województwo bydgoskie istniało od 1975 do 1998 roku, a po reformie administracyjnej w 1999 roku zostało włączone do województwa kujawsko-pomorskiego. Północna część regionu, jako powiat chojnicki, trafiła do województwa pomorskiego, a gmina Trzemeszno do wielkopolskiego.
Historia
Na mocy ustawy z 28 maja 1975 roku, Polska została podzielona na 49 województw. Województwo bydgoskie zostało podzielone na trzy nowe jednostki: bydgoskie, toruńskie i włocławskie. Część gmin trafiła do innych województw, takich jak:
- Konarzyny i Lipnica – województwo słupskie
- Karsin – województwo gdańskie
- Białośliwie, Łobżenica, Wyrzysk, Wysoka – województwo pilskie
- Orchowo, Przedecz, Wierzbinek – województwo konińskie
Województwo bydgoskie było jednym z większych obszarowo i ludnych w Polsce, z populacją wzrastającą z 995 tys. w 1975 roku do 1 133 000 w 1998 roku. Na Bydgoszcz przypadała znaczna część potencjału ludnościowego i gospodarczego regionu.
W skład województwa wchodziły 27 miast i 62 gminy, a ośrodkami subregionalnymi były Inowrocław i Chojnice.
Urzędy Rejonowe
Na podstawie ustawy z 22 marca 1990 roku utworzono pięć rejonów administracyjnych, które zrzeszały kilkanaście gmin.
Miasta i Ludność (31.12.1998)
- Bydgoszcz – 386 855
- Inowrocław – 79 534
- Chojnice – 40 229
- Świecie – 27 084
- Nakło nad Notecią – 20 108
- Solec Kujawski – 14 641
- Żnin – 14 401
- Tuchola – 14 235
- Mogilno – 12 675
- Koronowo – 10 640
- Czersk – 9 500
- Szubin – 9 330
- Kruszwica – 9 310
- Sępólno Krajeńskie – 9 300
- Janikowo – 9 100
- Barcin – 7 800
- Trzemeszno – 7 600
- Gniewkowo – 7 200
- Strzelno – 6 000
- Więcbork – 5 800
- Pakość – 5 800
- Kcynia – 4 700
- Brusy – 4 500
- Łabiszyn – 4 400
- Mrocza – 4 300
- Janowiec Wielkopolski – 4 100
- Kamień Krajeński – 2 300
Podsumowanie
Województwo bydgoskie odegrało istotną rolę w polskiej administracji regionalnej do 1998 roku. Jego struktura, historia oraz liczba ludności świadczą o znaczeniu tego obszaru w kraju.
