Województwo Białostockie
Województwo białostockie istniało w latach 1944–1975 jako jednostka administracyjna Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Zostało utworzone 22 sierpnia 1944 roku na mocy dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego. W wyniku umowy z ZSRR, 16 sierpnia 1945 roku, jego wschodnia część została odłączona, co wpłynęło na jego granice.
Zmiany administracyjne
W trakcie istnienia województwa wprowadzono szereg zmian administracyjnych:
- 18 sierpnia 1945 r. – przyłączenie powiatu łomżyńskiego z województwa warszawskiego.
- 28 czerwca 1946 r. – przyłączenie powiatów ełckiego, gołdapskiego i oleckiego z Ziem Odzyskanych.
- 1 stycznia 1948 r. – utworzenie powiatu kolneńskiego.
- 12 marca 1948 r. – zniesienie powiatu szczuczyńskiego; utworzenie powiatu grajewskiego z jego obszaru.
- 1 lipca 1952 r. – utworzenie powiatu siemiatyckiego.
- 1 stycznia 1954 r. – utworzenie powiatu hajnowskiego.
- 1 kwietnia 1954 r. – utworzenie powiatu monieckiego.
- 13 listopada 1954 r. – utworzenie powiatów łapskiego i zambrowskiego.
- 1 stycznia 1956 r. – utworzenie powiatów dąbrowskiego i sejneńskiego.
Reforma administracyjna 1975 roku
1 czerwca 1975 r. w wyniku reformy administracyjnej z terenów województwa białostockiego powstały nowe jednostki: województwa białostockie, łomżyńskie, ostrołęckie i suwalskie. Największymi miastami w momencie reformy były:
- Białystok
- Łomża
- Suwałki
