Wojciech Mikołaj Zabłocki
Data urodzenia: 6 grudnia 1930, Warszawa
Data śmierci: 5 grudnia 2020, Warszawa
Wojciech Zabłocki był polskim architektem, szermierzem i olimpijczykiem, który zdobył uznanie zarówno w sporcie, jak i w naukach technicznych. Uczestniczył w czterech igrzyskach olimpijskich, zdobywając dwa srebrne medale i jeden brązowy w szermierce, a także dziewięć medali mistrzostw świata oraz pięć tytułów mistrza Polski.
Kariera sportowa
Zabłocki specjalizował się w szabli, trenując pod okiem węgierskiego mistrza Jánosa Keveya. Reprezentował kilka klubów szermierskich, w tym MKS Katowice i Marymont Warszawa.
Osiągnięcia olimpijskie:
- Helsinki 1952 – 5-8 miejsce drużynowo
- Melbourne 1956 – srebrny medal drużynowo, 6. miejsce indywidualnie
- Rzym 1960 – srebrny medal drużynowo, 5. miejsce indywidualnie
- Tokio 1964 – brązowy medal drużynowo
Kariera zawodowa i naukowa
W 1954 roku ukończył studia na Wydziale Architektury Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Został doktorem nauk technicznych w 1968, a habilitację uzyskał w 1981 roku. W 1999 roku otrzymał tytuł profesora.
Zabłocki specjalizował się w architekturze obiektów sportowych, projektując m.in. Ośrodek Przygotowań Olimpijskich w Warszawie oraz halę sportową w Puławach. Był również współautorem Pomnika Powstańców Śląskich w Katowicach.
Odznaczenia i nagrody
W ciągu swojej kariery Zabłocki otrzymał wiele nagród, w tym:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1995)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1998)
- Order Ecce Homo (2011)
- Pięciokrotnie Medal „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”
Publikacje
Wojciech Zabłocki jest autorem kilku książek, w tym:
- Z workiem szermierczym po świecie (1962)
- Podróże z szablą (1965)
- Architektura dla potrzeb czynnej rekreacji w aglomeracjach miejskich (1968)
Życie prywatne
Był mężem aktorki Aliny Janowskiej i ojcem Michała Zabłockiego. Zmarł 5 grudnia 2020 roku, a jego pogrzeb odbył się na cmentarzu Wojskowym na Powązkach.