„`html
Wojciech Dzieduszycki
Wojciech Dzieduszycki (1848-1909) był polskim hrabią, politykiem, filozofem, eseistą, historykiem sztuki i pisarzem. Urodził się w Jezupolu, a zmarł w Wiedniu. Był posłem w różnych kadencjach Sejmu Krajowego oraz odegrał ważną rolę w życiu politycznym Galicji.
Życiorys
Dzieduszycki był konserwatystą, krytycznym wobec polityki stańczyków. Studiował historię, filozofię i prawo na uniwersytetach we Lwowie i Wiedniu, gdzie uzyskał doktorat w 1871 roku. Debiutował w 1872 roku beletryzowanym traktatem filozoficznym „Władysław”. W 1907 roku otrzymał Order Korony Żelaznej I klasy. Po śmierci został pochowany w Jezupolu.
Rodzina
Był synem hrabiego Władysława i Antoniny z Mazarakich. W 1873 roku ożenił się z hrabianką Seweryną Dzieduszycką. Mieli dwoje dzieci: syna Władysława Jakuba oraz córkę Antoninę.
Kariera polityczna
- Od 1876 roku poseł do Sejmu Krajowego Galicji.
- Członek Koła Polskiego w parlamencie austriackim i jego prezes w latach 1904-1906.
- Był zwolennikiem decentralizacji i praw narodów w monarchii austro-węgierskiej.
- W latach 1896-1906 był profesorem historii filozofii i estetyki na Uniwersytecie Lwowskim.
- W 1906 roku został ministrem dla Galicji w gabinecie barona Becka.
Poglądy filozoficzne
W swoich filozoficznych rozważaniach inspirował się Kantem i Kartezjuszem, dążąc do połączenia aspektów racjonalnych, empirycznych oraz intuicyjnych. Uważał, że istnieje związek między duchem ludzkim a Bogiem, co jest kluczowe dla poznania siebie i świata.
Wybrane publikacje
- Władysław (1872)
- Bohdan Chmielnicki (1873)
- Ateny (1878)
- Studia estetyczne (1878-1890)
- Historia malarstwa we Włoszech (1892)
Podsumowanie
Wojciech Dzieduszycki to postać, która łączyła działalność polityczną z twórczością literacką i filozoficzną. Jego wkład w życie intelektualne i polityczne Galicji pozostaje znaczący.
„`
