„`html
Wohyń
Wohyń to wieś w Polsce, zlokalizowana w województwie lubelskim, w powiecie radzyńskim, w gminie o tej samej nazwie, oddalona o około 10 km od Radzynia Podlaskiego. Miejscowość uzyskała prawa miejskie w 1522 roku, jednak zostały one odebrane w 1869 roku. W latach 1975–1998 należała do województwa bialskopodlaskiego.
Części wsi
Wohyń dzieli się na dwa sołectwa: Wohyń I oraz Wohyń II. Zgodnie z danymi z Narodowego Spisu Powszechnego w 2011 roku, wieś liczyła mieszkańców.
Historia
Początki Wohynia sięgają końca XIII wieku, kiedy to związane było z postacią Leszka Czarnego. W 1519 roku król Zygmunt I Stary nadał osadzie pierwsze przywileje, a w 1522 roku potwierdził je, umożliwiając handel oraz organizację targów i jarmarków.
W 1555 roku Zygmunt II August udzielił nowych przywilejów, w tym prawa do urządzania jarmarku. Wohyń był wówczas miastem królewskim w Wielkim Księstwie Litewskim, liczącym około 2300 mieszkańców i 370 domów. Miejscowość przynosiła dochody w wysokości 550 florenów polskich.
Wohyń, wielokrotnie niszczony, stracił prawa miejskie w 1870 roku, kiedy to liczył 254 domy i 2145 mieszkańców. W 1914 roku populacja osiągnęła 3968 osób. W dwudziestoleciu międzywojennym Wohyń miał około 2600 mieszkańców, z dobrze rozwiniętym rzemiosłem i handlem, głównie prowadzonym przez ludność żydowską.
W 1939 roku Wohyń został zbombardowany przez lotnictwo niemieckie, co spowodowało śmierć wielu mieszkańców. W hołdzie ofiarom, centralny plac nosi nazwę „Plac 9 Września 1939 r.”
„`
