Wniebowzięcie w Teologii Chrześcijańskiej
Wniebowzięcie to kluczowe pojęcie w teologii chrześcijańskiej, odnoszące się do zabrania osoby świętej przez Boga do nieba, zarówno za życia, jak i po śmierci, z ciałem i duszą.
Postacie Biblijne
Według Biblii, Bóg zabrał do nieba dwie osoby:
- Henocha (Księga Rodzaju 5,24; Mądrość Syracha 44,16; List do Hebrajczyków 11,5)
- Eliasza (2 Księga Królewska 2,11)
Prorokowane jest również, że po paruzji wszyscy sprawiedliwi zostaną zabrani do nieba i będą żyć wiecznie (1. List do Tesaloniczan 4,17).
Dogmat Katolicki
W tradycji katolickiej, Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, które miało miejsce u schyłku jej życia, zostało potwierdzone przez dogmat ogłoszony w konstytucji apostolskiej Munificentissimus Deus w 1950 roku.
Podsumowanie
Wniebowzięcie jest ważnym elementem wiary chrześcijańskiej, związnym z nadzieją na zbawienie i wieczne życie dla wszystkich wierzących.