Wibrysy – włosy czuciowe u ssaków
Wibrysy, znane również jako włosy czuciowe lub włosy zatokowe, to grube i sztywne włosy, które występują u niektórych ssaków. Mieszki włosowe tych włosów znajdują się blisko zatoki żylnej, co umożliwia precyzyjne przekazywanie sygnałów dotykowych do organizmu dzięki zakończeniom nerwowym.
Funkcje wibrysów
Wibrysy pełnią kluczową rolę jako narząd dotyku, szczególnie w ciemności, umożliwiając zwierzętom orientację w przestrzeni. Badania wykazały, że u myszowatych i oposów wibrysy są używane do aktywnego badania otoczenia, a ich ruchy intensyfikują się w momencie kontaktu z obiektami. Włosy czuciowe wyewoluowały prawdopodobnie u mezozoicznych ssaków, dając im przewagę nad gadami.
Wyróżnia się kilka rodzajów wibrysów, w zależności od ich położenia:
- włosy nadoczodołowe
- włosy podoczodołowe
- włosy jarzmowe
- włosy wargowe górne
- włosy wargowe dolne
- włosy bródkowe
- włosy nadgarstkowe (u kotów)
Dodatkowo, wibrysy występują również w przedsionku nosa, gdzie chronią jamę nosową przed ciałami obcymi.
Odpowiedniki u innych grup zwierząt
Nielotne ptaki kiwi mają włosowate pióra w pobliżu dzioba, pełniące funkcję dotykową, podobnie jak wibrysy u ssaków. Niektóre ryby, takie jak sumokształtne, posiadają wąsiki w okolicach otworu gębowego, które również pełnią podobną rolę.
Bibliografia
- Kategoria: Anatomia kręgowców
- Kategoria: Włosy zwierzęce
