Włosiennica
Włosiennica, znana również jako kilíkion, to szorstka tkanina wytwarzana z sierści kozy lub wielbłąda. Tradycyjnie stosowano ją do produkcji żagli, namiotów i worków. W starożytności jej głównym ośrodkiem produkcji była Cylicja. Również odnosi się do koszuli noszonej w celach pokutnych, jako forma samoumartwienia.
Cel i znaczenie
W historii chrześcijaństwa włosiennica była używana przez świętych, mnichów i ascetów jako symbol pokuty oraz przypomnienie o męczeńskiej śmierci Chrystusa. Nosili ją także pokutnicy pragnący przebaczenia za swoje grzechy.
Użytkownicy
Włosiennicę nosili m.in.:
- król Ludwik IX
- książę Przemysł I
- Tomasz Morus
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego, tacy jak Franciszek z Asyżu, Teresa z Ávili, Ignacy Loyola, czy Maksymilian Kolbe.
Wielu z tych użytkowników nosiło włosiennicę, aby oddalić pokusy i wzmacniać swoją duchowość.
Przykłady
Św. Jan Maria Vianney, znany z surowego ducha pokuty, prosił o sporządzenie dla siebie włosienniczej kamizelki, którą przywiązywał do ciała. Z kolei św. Faustyna Kowalska używała włosiennicy w swoich modlitwach, starając się wyprosić łaski dla grzeszników.
Współczesne znaczenie
W dzisiejszych czasach włosiennica odnosi się także do metalowych opasek lub łańcuchów noszonych przez niektórych zakonników. Niektórzy postulują o jej przywrócenie w seminariach jako element formacji duchowej, podkreślając, że tradycyjne metody ascezy mogą nadal wspierać dążenie do świętości.
