„`html
Władysław Andrzej Serczyk
Władysław Andrzej Serczyk (ur. 23 lipca 1935 w Krakowie, zm. 5 stycznia 2014 w Rzeszowie) – polski historyk, profesor, specjalizujący się w historii Ukrainy, Rosji oraz stosunków polsko-kozackich i polsko-ukraińskich. W latach 1974–1978 pełnił funkcję dyrektora Biblioteki Jagiellońskiej.
Życiorys
Serczyk ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 1963 roku uzyskał doktorat, a w 1968 habilitację. W latach 1976–1986 był profesorem UJ i prorektorem w latach 1979–1981. Po 1986 roku pracował w Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, gdzie także pełnił funkcję prorektora. Od 1997 roku był profesorem Uniwersytetu Rzeszowskiego. Był aktywnym członkiem wielu organizacji naukowych, w tym przewodniczącym Polsko-Ukraińskiej Komisji ds. Podręczników Szkolnych. Autor ponad 300 prac naukowych, w tym wielu książek.
Publikacje
- Gospodarstwo magnackie w województwie podolskim w drugiej poł. XVIII wieku (1965)
- Koliszczyzna (1968)
- Lenin w Krakowie i na Podhalu (1970)
- Hajdamacy (1972, 1978)
- Historia Ukrainy (1979, 1990, 2001, 2009)
- Na płonącej Ukrainie. Dzieje Kozaczyzny 1648-1651 (1998, 1999, 2007, 2009, 2016)
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2010)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1999)
- Złoty Krzyż Zasługi
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
- Odznaka honorowa „Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego”
Serczyk był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w latach 1956–1981. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, pozostawił po sobie znaczący dorobek naukowy oraz wpływ na polską historiografię.
„`
