Władysław Konopczyński
Władysław Konopczyński, ps. „Dantyszek”, „Korzonek” (1880–1952) – polski historyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Polskiej Akademii Umiejętności oraz Koła Krakowskiego Towarzystwa Historycznego. Był współtwórcą i pierwszym redaktorem naczelnym Polskiego Słownika Biograficznego, a także posłem na Sejm I kadencji w II RP.
Życiorys
Urodził się 26 listopada 1880 r. w Warszawie. Jego rodzina miała tradycje intelektualne i techniczne. Uczył się w Petersburskim Instytucie Inżynierów Dróg i Komunikacji, a po studiach pracował w sektorze kolejowym.
Konopczyński był również zaangażowany w działalność naukową. Po zakończeniu studiów podjął pracę nad historią, pod wpływem swojego wuja i mistrza Tadeusza Korzona. W wieku 16 lat starał się obalić tezy Michała Bobrzyńskiego o upadku Rzeczypospolitej. W latach 1899–1904 studiował na Uniwersytecie Warszawskim, zdobywając stopień kandydata nauk prawnych i politycznych.
Praca naukowa
Od 1911 r. związał się z Uniwersytetem Jagiellońskim jako docent. Jego prace skupiały się na historii Polski XVII i XVIII wieku, a także na parlamentarystyce. W 1921 r. zgłosił projekt Polskiego Słownika Biograficznego, którego był redaktorem naczelnym. Publikował również wiele prac naukowych, w tym monografie i artykuły dotyczące historii Polski.
Działalność polityczna
Konopczyński był aktywnym działaczem politycznym. W 1917 r. wstąpił do Ligi Narodowej, a po zakończeniu I wojny światowej do Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego. Był posłem w latach 1922–1927, krytykując politykę Józefa Piłsudskiego.
Życie prywatne
Konopczyński ożenił się z Jadwigą Lutostańską, z którą miał trzy córki. Spędzał czas w majątku w Młynniku, gdzie prowadził życie rodzinne i naukowe. Jego pasje obejmowały myślistwo, muzykę i literaturę.
Odznaczenia
Otrzymał m.in. krzyż kawalerski szwedzkiego Orderu Gwiazdy Polarnej oraz krzyż oficerski francuskiego Orderu Legii Honorowej.
Podsumowanie
Władysław Konopczyński był wybitnym historykiem i działaczem społecznym, który znacząco wpłynął na historiografię polską i naukę. Jego prace oraz działalność pozostają istotnym elementem polskiej kultury akademickiej. Zmarł 12 lipca 1952 r. w Młynniku koło Ojcowa.