Władysław Kniewski – Życiorys
Władysław Kniewski, urodzony 14 czerwca 1902 roku w Grodzisku Mazowieckim, był polskim działaczem komunistycznym i żołnierzem. W trakcie I wojny światowej służył w polskim korpusie gen. Dowbora-Muśnickiego, a w 1920 roku jako ochotnik walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, gdzie został ranny.
W 1922 roku dołączył do Związku Młodzieży Komunistycznej, a za działalność komunistyczną został aresztowany i skazany na dwa lata w domu poprawczym. Po wyjściu na wolność w 1925 roku, w lipcu tego samego roku, planował zamach na Józefa Cechnowskiego, rzekomego agenta Policji.
Incydent i egzekucja
17 lipca 1925 roku, Kniewski wraz z towarzyszami oczekiwał na Cechnowskiego, jednak podczas próby wylegitymowania przez policję doszło do strzelaniny. Kniewski, ranny w nogę, został ostatecznie ujęty przez policję. W wyniku swoich działań, został skazany na karę śmierci.
21 sierpnia 1925 roku, Kniewski został rozstrzelany w Cytadeli Warszawskiej przez pluton egzekucyjny. Prezydent RP nie skorzystał z prawa łaski.
Upamiętnienie
W PRL Kniewski oraz jego współtowarzysze zostali uznani za bohaterów ruchu robotniczego. W 1950 roku, w 25. rocznicę ich śmierci, w miejscu egzekucji przy Cytadeli utworzono park oraz odsłonięto pomnik-mauzoleum ku ich pamięci.
Bibliografia
- Polski Słownik Biograficzny, t. XIII, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1967–1968.
Władysław Kniewski zmarł 21 sierpnia 1925 roku, a jego działania i śmierć były częścią szerszego kontekstu działalności komunistycznej w Polsce. Jego historia pozostaje symbolem walki o ideologie w trudnych czasach II Rzeczypospolitej.
