Władysław I Oświęcimski
Władysław I Oświęcimski (ur. 1275–1280, zm. 1321–1324) był księciem oświęcimskim oraz koregentem w księstwie cieszyńsko-oświęcimskim. Był najstarszym synem księcia cieszyńskiego Mieszka oraz jego żony, której imię nie jest znane. Osiągnął pełnoletność jeszcze za życia ojca i w 1290 roku rozpoczął formalne współrządy.
Po śmierci ojca, Władysław nie otrzymał Księstwa Cieszyńskiego, lecz Oświęcim, co prowadziło do konfliktu z jego bratem Kazimierzem. W odpowiedzi na tę sytuację, Władysław wsparł Władysława Łokietka, księcia krakowskiego, a później króla Polski.
Życie osobiste
Władysław ożenił się z Eufrozyną, córką księcia mazowieckiego Bolesława II. Para miała troje dzieci: syna Jana oraz dwie córki, Annę, która poślubiła wojewodę siedmiogrodzkiego Tomasza Szecheniego, oraz nieznaną z imienia dominikankę w Raciborzu. Syn Władysława, Jan, został przeznaczony do stanu duchownego i otrzymał scholasterię krakowską 15 grudnia 1321 roku.
Śmierć i dziedzictwo
Data śmierci Władysława nie jest znana, lecz wiadomo, że zmarł pomiędzy 1321 a 1324 rokiem. Został pochowany w kościele dominikańskim w Oświęcimiu.
Źródła
- Józef Golec, Stefania Bojda: Słownik biograficzny ziemi cieszyńskiej, t. 3, Cieszyn 1998, s. 262.
- Arrild Huitfeldt: Danmarckis Rigis Krønicke fra Kong Dan den første oc indtil Kong Knud den 6., t. 1, s. 381, 382.
Kategoria: Piastowie cieszyńscy i oświęcimscy
