Władysław Biegański – Krótkie Biogram
Władysław Biegański (1857-1917) był polskim lekarzem internistą, filozofem i działaczem społecznym, który znacząco wpłynął na rozwój medycyny w Polsce. Specjalizował się w chorobach zakaźnych, diagnostyce oraz logice w medycynie.
Życiorys
Urodził się 28 kwietnia 1857 roku w Grabowie nad Prosną. Po ukończeniu gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim, w 1880 roku uzyskał dyplom lekarza na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach praktykował w Berlinie i Pradze, a w 1883 roku osiedlił się w Częstochowie, gdzie otworzył praktykę prywatną.
- 1884-1910: Oddziałowy lekarz na kolei warszawsko-wiedeńskiej.
- 1899-1901: Prezes Towarzystwa Dobroczynności dla Chrześcijan.
- 1901-1917: Prezes Towarzystwa Lekarskiego Częstochowskiego.
- 1906: Współorganizator I Gimnazjum Polskiego w Częstochowie.
Biegański był także dyrektorem szpitala miejskiego i zmarł 29 stycznia 1917 roku na dławicę piersiową, zostawiając po sobie znaczący dorobek naukowy.
Twórczość Naukowa
Pisał podręczniki oraz artykuły naukowe, w tym:
- Diagnostyka różniczkowa chorób wewnętrznych (1891)
- Logika medycyny (1894, uzupełniona w 1908)
- Zasady logiki ogólnej (1903)
Był także filozofem, rozwijając koncepcję prewidyzmu, według której poznanie polega na przewidywaniu przyszłych faktów, a nie na uchwytywaniu rzeczywistości.
Upamiętnienie
Biegański jest uznawany za jedną z kluczowych postaci polskiej medycyny. W 2017 roku Sejm RP ustanowił Rokiem Władysława Biegańskiego, upamiętniając 100. rocznicę jego śmierci. Zorganizowano konferencję naukową oraz wystawę poświęconą jego życiu i dziełu.
W Częstochowie oraz Grabowie nad Prosną znajduje się wiele pamiątek związanych z jego osobą, a Nagroda Prezydenta Miasta Częstochowy nosi jego imię, honorując wybitne osiągnięcia w ochronie zdrowia.
