Książęta kujawscy
Księstwo kujawskie
Po śmierci Bolesława Krzywoustego Kujawy formalnie wchodziły w skład dzielnicy mazowieckiej, choć ich przynależność bywa kwestionowana. Niektórzy historycy sugerują, że mogły być częścią dzielnicy senioralnej, jednak brak jest dowodów na poparcie tej tezy.
W 1186 roku zmarł książę mazowiecki Leszek, nie pozostawiając następcy. Jego dziedzictwo przejął Kazimierz Sprawiedliwy, najmłodszy brat Mieszka Starego. Istnieją przypuszczenia, że Kujawy mogły zostać opanowane przez Mieszka III Starego już w tym okresie, a być może dopiero po śmierci Kazimierza w 1194 roku. W 1233 roku Księstwo kujawskie zostało ostatecznie wyodrębnione z księstwa mazowieckiego.
Księstwa łęczyckie i sieradzkie
Księstwo łęczyckie zostało utworzone w 1267 roku, a księstwo sieradzkie istniało od 1261 roku, jednak szczegóły ich przynależności i historii pozostają mniej znane.
Księstwo brzesko-kujawskie (1267–1343)
Księstwo to powstało w wyniku podziału terenów po 1267 roku, stając się jednym z ważniejszych ośrodków w regionie.
Księstwo inowrocławskie (1267–1364/1392)
Podobnie jak księstwo brzesko-kujawskie, księstwo inowrocławskie zostało wyodrębnione z wcześniejszych struktur w 1267 roku i istniało do końca XIV wieku.
Księstwo bydgosko-wyszogrodzkie (1314–1327)
Utworzone w wyniku podziału księstwa inowrocławskiego w 1314 roku, istniało przez krótki czas, aż do 1327 roku.
Księstwo gniewkowskie (1314–1363/64)
Tak jak księstwo bydgosko-wyszogrodzkie, księstwo gniewkowskie również wyodrębniło się z księstwa inowrocławskiego w 1314 roku.
Uwagi
Daty dotyczące powstania poszczególnych księstw są orientacyjne. Uwzględniono jedynie te, nad którymi panowali odrębni książęta. Wykluczono Wacława II i III z rodu Przemyślidów, aby uniknąć przerw chronologicznych. Przynależność niektórych ziem do poszczególnych Piastowiczów również może budzić wątpliwości.
