Historia Królestwa Burgundii
Burgundia, region o bogatej historii, miała wielu władców i przechodziła przez różne etapy polityczne od IV wieku aż do XVIII wieku. Poniżej przedstawiono najważniejsze dynastie oraz ich władców.
Królowie Burgundów (IV–VI wiek)
- Gebicca (?–407)
- Godomar I (407–411)
- Giselher (407–411)
- Gunther (407–436)
- Gunderyk (436–473)
- Chilperyk I (473–480)
- Gundobad (473–516, w Lyonie)
- Zygmunt I Święty (516–523)
- Godomar II (523–534)
W latach 532-534 Burgundia została podbita przez Merowingów.
Frankijscy władcy Burgundii (534–855)
Merowingowie
- Childebert I (534–558)
- Teodebert I (534–548)
- Chlotar I (534–561)
- Guntram I (561–592)
- Childebert II (592–595)
- Teuderyk II (595–613)
- Sigebert II (613)
W latach 613-751 Burgundia była w unii z Neustrią.
Karolingowie
- Pepin Krótki (751–768)
- Karloman (768–771)
- Karol Wielki (771–814)
Po śmierci Lotara I w 855 Burgundia została podzielona.
Królowie Burgundii (Arelat) (933–1032)
- Rudolf II (933–937)
- Konrad I Spokojny (937–993)
- Rudolf III Próżniak (993–1032)
Burgundia w Świętym Cesarstwie Rzymskim (1032–XIV wiek)
Od 1032 roku Burgundia była częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego, a cesarze mieli prawo do korony burgundzkiej. Ostatnim koronowanym królem był cesarz Karol IV Luksemburski. Symboliczny koniec Królestwa Burgundii datuje się na 1378 rok.
Hrabiowie i Książęta Burgundii (867–1477)
- Ryszard I Prawodawca (880–921)
- Rudolf I Burgundzki (921–923)
- Hugo Czarny (923–952)
- Filip II Śmiały (1363–1404)
- Karol I Zuchwały (1467–1477)
W 1477 roku Księstwo Burgundii zostało przyłączone do Francji.
Tytularni książęta Burgundii (1477–1795)
Po utracie ziem, Maria I oraz jej następcy tytułowali się księżną lub księciem Burgundii aż do 1795 roku, kiedy to region został ostatecznie włączony do Francji.
