Wkrzanie – średniowieczne plemię słowiańskie
Wkrzanie, znani również jako Wkrzanowie, to plemię słowiańskie, które zamieszkiwało tereny wokół rzeki Wkry oraz częściowo nad Zalewem Szczecińskim. Pierwsze wzmianki o tym plemieniu pochodzą z około 934 roku.
Ośrodki i grody
Głównym ośrodkiem Wkrzan była miejscowość Przęcław. Inne ważne grody to:
- Pozdawilk
- Wkryujście
W świetle nowszych badań za miejscowość o proweniencji wkrzańskiej uznaje się także Szczecin.
Historia i zależności
W pierwszej połowie X wieku Wkrzanie uzależnili się od Germanów, należąc do wieleckiej grupy plemion. Okresowo przyłączali się do Związku wieleckiego. W 934 roku na ich ziemie wyprawili się Sasi, a w 954 roku Wkrzanie przyjęli zależność od margrabiego Marchii Wschodniej, Gerona. Po wielkim powstaniu Słowian w 983 roku odzyskali swobodę.
W XII wieku Wkrzanie znaleźli się w księstwie zachodniopomorskim, a na części ich ziem, które zostały podbite przez Brandenburgię, powstała Marchia Wkrzańska.
Obecny zasięg terytorialny
Obecnie terytorium Wkrzan obejmuje niemieckie powiaty Vorpommern-Greifswald i Uckermark oraz polski powiat policki i miasto Szczecin.
