„`html
Witold Sienkiewicz
Witold Sienkiewicz, znany także pod pseudonimami Edward Szumski i Margis, urodził się 12 lutego 1920 roku w Wilnie, a zmarł 13 stycznia 1990 roku. Był pułkownikiem Służby Bezpieczeństwa PRL i dyrektorem Departamentu I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych PRL, odpowiedzialnym za wywiad cywilny.
Życiorys
Sienkiewicz był synem Feliksa i Stefani. W 1933 roku ukończył drugą klasę Gimnazjum Jezuitów w Wilnie, a maturę zdał w 1938 roku. W latach 1939-1946 był członkiem Komsomołu, a od 1946 roku należał do PPR, a następnie PZPR. W okresie 1935-1941 pracował w mleczarni oraz w elektrowni w Wilnie.
W czasie II wojny światowej, po dezercji z Polskich Sił Zbrojnych, wstąpił do Armii Czerwonej, gdzie służył w 222. pułku artylerii. Po przeszkoleniu w Moskwie w zakresie dywersji, został zrzucony na Wileńszczyznę, gdzie organizował oddziały partyzanckie, pełniąc rolę sekretarza Wileńskiego Podziemnego KP KPL oraz redaktora pisma „Za Wolność”.
W latach 1944-1946 pracował jako instruktor w Litewskiej SRR, a od grudnia 1946 roku był instruktorem Wydziału Zagranicznego KC PPR. Od 1950 roku zajmował wysokie stanowiska w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego, a później Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, gdzie był dyrektorem Departamentu I. Sienkiewicz przeszedł na emeryturę 31 lipca 1961 roku, a następnie był przewodniczącym Zarządu Federacji Klubów Sportowych „Gwardia” oraz prezesem Polskiego Związku Bokserskiego w latach 1972-1982. Został pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie.
Ordery i odznaczenia
Sienkiewicz był odznaczony licznymi medalami i orderami, w tym:
- Order Sztandaru Pracy I kl. (1959)
- Order Sztandaru Pracy II kl.
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
- Krzyż Partyzancki
- Medale 10-, 30- i 40-lecia Polski Ludowej
- Order Czerwonej Gwiazdy
- Medale „Partyzantowi Wojny Ojczyźnianej” oraz „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
Awanse
W strukturach bezpieczeństwa państwa Sienkiewicz uzyskał następujące awanse:
- 1950 – kapitan
- 1950 – podpułkownik
- 1954 – pułkownik
„`
