„`html
Witold Pogorzelski
Witold Pogorzelski (13 września 1895 – 3 stycznia 1963) był polskim matematykiem oraz profesorem Politechniki Warszawskiej. W swoim życiu zdobył wiele osiągnięć naukowych i dydaktycznych.
Życiorys
Urodził się w Warszawie w rodzinie Bronisława i Heleny Pogorzelskich. Po ukończeniu gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie, studiował matematykę i fizykę na Uniwersytecie w Nancy oraz mechanikę teoretyczną na Sorbonie. W 1919 roku uzyskał doktorat na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 1921 roku habilitację. W 1922 roku, mając zaledwie 27 lat, został profesorem nadzwyczajnym Politechniki Warszawskiej.
Od 1916 roku pracował jako nauczyciel, a od 1920 roku wykładał na Wolnej Wszechnicy oraz w Politechnice Warszawskiej. W 1938 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego i został członkiem Akademii Nauk Technicznych. W czasie II wojny światowej prowadził tajne komplety na Uniwersytecie Warszawskim. Po wojnie współtworzył Wydział Mechaniczny Politechniki Łódzkiej oraz kierował Katedrą Matematyki w Wojskowej Akademii Technicznej.
Pogorzelski opublikował 98 prac naukowych, głównie z zakresu równań całkowych i analizy matematycznej, oraz był promotorem prac doktorskich 19 matematyków.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1960)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1958)
Wybrany dorobek naukowy
- Analiza matematyczna. Tom 1, PWN, 1956
- Analiza matematyczna. Tom 2, Czytelnik, 1949
- Równania całkowe i ich zastosowania. Tom I, PWN, 1953
- Równania całkowe i ich zastosowania. Tom II, PWN, 1958
Podsumowanie
Pogorzelski był znaczącą postacią w polskiej matematyce, a jego wkład w edukację i badania naukowe pozostaje nieoceniony. Zmarł w 1963 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy oraz liczne pokolenia studentów.
„`
