Witold Jerzykiewicz
Witold Jerzykiewicz (3 listopada 1901 – 5 września 1944) był polskim plastykem i architektem wnętrz, urodzonym w Berlinie. Był synem aptekarza Mieczysława i Marty Jerzykiewicz.
Życiorys
Po ukończeniu szkoły średniej, Jerzykiewicz rozpoczął studia w Państwowej Szkole Rzemiosł Artystycznych w Charlottenburgu. Po I wojnie światowej przeniósł się do Polski, gdzie kontynuował naukę w Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego w Bydgoszczy, zdobywając dyplom z architektury wnętrz w 1923 roku. Pracował w prywatnym biurze architektonicznym w Bydgoszczy.
Jerzykiewicz zajmował się projektowaniem mebli i wnętrz, a także malarstwem, grafiką, zdobnictwem i rzemiosłem artystycznym. Uczestniczył w wystawach indywidualnych oraz zbiorowych, m.in. w Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, i był członkiem „Grupy Plastyków Pomorskich”.
W czasie II wojny światowej, pod pseudonimem Cis, działał w konspiracji w Bydgoszczy. W czerwcu 1944 roku uzyskał stopień kapitana. Został aresztowany przez gestapo 31 sierpnia 1944 roku i kilka dni później zamordowany.
Bibliografia
- Przemysław Michałowski, Witold Jerzykiewicz, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XI, 1964–1965
Jerzykiewicz pozostaje ważną postacią w polskiej sztuce i architekturze, a jego prace są doceniane za oryginalność i wkład w rozwój sztuki użytkowej w Polsce.
