Witebsk

„`html

Witebsk

Witebsk (biał. Віцебск, ros. Витебск) to trzecie co do liczby ludności miasto Białorusi, położone w północno-wschodniej części kraju, nad rzeką Dźwiną. W 2020 roku miasto miało 364 800 mieszkańców.

Historia

Witebsk został założony w 974 roku przez księżną Olgę. Miasto było ważnym ośrodkiem handlowym, a jego pierwszy zapis pochodzi z 1021 roku. W XIII wieku miasto przeszło pod władzę książąt litewskich, a w 1320 roku stało się częścią Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Witebsk był stolicą województwa witebskiego, a w 1569 roku na mocy unii lubelskiej stał się częścią Rzeczypospolitej. W 1597 roku otrzymał prawa miejskie i herb. W czasie II wojny światowej miasto zostało zniszczone, a jego mieszkańcy, w tym Żydzi, zostali poddani prześladowaniom.

Zabytki

Ratusz (1775) – barokowo-klasycystyczny budynek, obecnie muzeum krajoznawcze.
Pałac Gubernatora – klasycystyczny, zbudowany przed 1772 rokiem, dawniej siedziba gubernatora.
Kościół św. Barbary – zbudowany w 1785 roku, zamknięty w latach 30. XX wieku, obecnie w rękach wiernych.
Cerkiew Zwiastowania Matki Bożej – odbudowana po zniszczeniach.
Dom Marca Chagalla – muzeum poświęcone artyście, znajdujące się w jego byłym rodzinnym domu.

Demografia

Witebsk przeszedł znaczny rozwój demograficzny w XIX, XX i XXI wieku, osiągając w 2020 roku populację 364 800 mieszkańców.

Gospodarka i transport

Witebsk jest jednym z największych ośrodków przemysłowych Białorusi, z rozwiniętym przemysłem włókienniczym, maszynowym i spożywczym. Miasto ma dobrze rozwiniętą sieć transportową, w tym drogi krajowe i kolejowe.

Oświata i religia

W Witebsku znajdują się ważne instytucje edukacyjne, w tym Witebski Uniwersytet Państwowy oraz Witebski Państwowy Uniwersytet Medyczny. Miasto jest również centrum religijnym, siedzibą diecezji katolickiej i prawosławnej, z licznymi cerkwiami i kościołami.