Wing Chun

Wing Chun, znany również jako Wing Tsun lub Ving Tsun, to styl wushu, chińskiej sztuki walki, popularny w ponad 60 krajach z ponad 1,3 miliona adeptów. Powstało wiele stylów pochodnych, takich jak Wing Tsun, Ving Tsun, Traditional Wing Chun czy Yongchun. Styl ten jest znany z różnorodności nazw, co wynika z różnych przekazów. Mistrz Yip Man, który nauczał w Hongkongu, miał jedynie pięciu uczniów, którzy ukończyli pełny system, co podkreśla znaczenie czystości przekazu i kontaktu z chińskim nauczycielem.

Historia

Początki

Początków Wing Chun nie można precyzyjnie ustalić. Istnieją legendy o mnichach klasztoru Szaolin, którzy opracowali styl w walce z Mandżurami. Mniszka Ng Mui dopracowała podstawy stylu, przekazując wiedzę Yim Wing-chun, co dało nazwę stylowi. Do XIX wieku Wing Chun rozwijał się głównie w prowincji Guangdong, a jego techniki obejmowały walkę bez broni oraz walkę z użyciem pary mieczy motylkowych.

Przekaz: Leung Jan – Chan Wah-shun – Yip Man

Leung Jan, lekarz z Foshan, był pierwszym znanym mistrzem Wing Chun. Jego uczniowie, w tym Chan Wah-shun, kontynuowali rozwój stylu. Yip Man, ostatni uczeń Chan, przekształcił i rozpropagował styl po wojnie, ucząc go w Hongkongu. Jego uczniowie, tacy jak Bruce Lee, przyczynili się do globalnej popularności Wing Chun.

Czasy współczesne. Uczniowie Yip Mana

Po śmierci Yip Mana czterech jego uczniów, w tym Leung Sheung i Wong Shun-leung, zaczęło uczyć Wing Chun na całym świecie, co przyczyniło się do jego popularności. Wing Chun rozwija się w różnych odmianach, takich jak Leung Ting i William Cheung.

Odmiany stylu

Sun Wing Chun – 8 form ręcznych, 2 z bronią
Pao Fa Lien – 14 form ręcznych, 7 z bronią

Wing Chun w Polsce

Styl dotarł do Polski około 1978 roku, a jego rozwój rozpoczął się w 1980 roku. Janusz Szymankiewicz, uczeń Leung Tinga, oraz inne postacie, jak Piotr Szawernowski, przyczynili się do popularyzacji Wing Chun. Obecnie w Polsce działa kilka stowarzyszeń, w tym Eastern European Wing Tsun Organisation oraz Polskie Stowarzyszenie Tradycyjnego Wing Chun Kung Fu.

Technika i trening

Formy ręczne

Siu Nim Tao – „mała idea”
Chum Kiu – „szukanie mostu”
Biu Tze – „strzelające palce”

Chi Sao

Technika chi sao, czyli „złączone ręce”, polega na wyczuwaniu intencji przeciwnika, co rozwija szybkość reakcji. Podobne techniki dotyczą pracy nóg i kijów.

Broń w Wing Chun

Wing Chun wykorzystuje kij długości około 2 metrów oraz noże motylkowe (bart cham dao) jako przedłużenie ramion.

Kontrowersje związane z Wing Chun

Środowisko Wing Chun jest podzielone w kwestiach technicznych i dotyczących znanych postaci, takich jak William Cheung oraz Leung Ting, co prowadzi do różnych interpretacji i kontrowersji.