William Makepeace Thackeray
William Makepeace Thackeray (1811-1863) był brytyjskim pisarzem, dziennikarzem i satyrykiem, znanym przede wszystkim z powieści Targowisko próżności (Vanity Fair), która stanowi satyryczny obraz angielskiego społeczeństwa XIX wieku. Thackeray był przedstawicielem realizmu krytycznego.
Życiorys
Thackeray urodził się w Kalkucie, gdzie jego ojciec pracował dla Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. W 1817 roku rodzina powróciła do Anglii, a William uczęszczał do szkół oraz studiował na Trinity College w Cambridge. Rozpoczął karierę pisarską, publikując między innymi w „The Times” i „Punch”. W 1860 roku założył i redagował „Cornhill Magazine”.
Thackeray był płodnym pisarzem, tworzył pod różnymi pseudonimami, takimi jak Charles James Yellowplush czy Michael Angelo Titmarsh. Jego prace często odnoszą się do Royal Tunbridge Wells, gdzie mieszkał w „Kamiennej Wili” (Rock Villa), w której powstały niektóre jego dzieła.
Twórczość
W swojej twórczości Thackeray krytycznie portretował hipokryzję angielskiego społeczeństwa, szczególnie wyższych warstw. Do jego najbardziej znanych powieści należą:
- Targowisko próżności (1848)
- Dzieje Pendennisa (1849)
- Rodzina Newcome’ów (1855)
- Pierścień i róża (1855)
Thackeray pisał również powieści historyczne oraz analizy literackie, w tym Angielscy humoryści osiemnastego wieku (1851).
Wybrane dzieła
- The Yellowplush Papers (1838)
- A Shabby Genteel Story (1840)
- Barry Lyndon (1844)
- Księga snobów (1846)
- The History of Henry Esmond (1852)
- The Virginians (1857–1859)
Podsumowanie
William Makepeace Thackeray był wpływowym pisarzem, którego prace krytycznie analizowały społeczeństwo angielskie. Jego najważniejsze dzieła pozostają aktualne i są przedmiotem licznych adaptacji filmowych i literackich.
