Willa – definicja i historia
Willa to niewielki budynek mieszkalny, zazwyczaj położony w otoczeniu ogrodu. Historia willi sięga czasów starożytnego Rzymu, gdzie pełniła funkcję wiejskiego domu bogatych obywateli.
Willa w okresie rzymskim
W starożytnym Rzymie wille miały zazwyczaj prostokątny układ. Centralnym punktem był atrium, a wokół znajdowały się pomieszczenia mieszkalne oraz ogrody z altankami.
Rodzaje willi
Wyróżnia się kilka typów willi:
- Villa urbana – wille miejskie, często usytuowane w pobliżu parków, z eksedrą zamiast atrium.
- Villa rustica – wille wiejskie, będące miejscem zamieszkania zarządcy dóbr, z zabudowaniami dla służby i obiektami gospodarczymi.
- Villa maritima – wille nadmorskie, które oprócz domów posiadały baseny, często budowane na wysepkach.
W okresie renesansu we Włoszech wille nowożytne wzorowane były na antycznych, z bogatą dekoracją. W baroku wille stały się większe, a w XIX wieku zaczęto budować wille w stylach historyzujących, głównie neogotyckich. W pierwszej połowie XX wieku dominowały zasady konstruktywizmu i funkcjonalizmu.
Współczesne wille
Obecnie willa to większy, jednorodzinny budynek z ogrodem.
