Wilhuff Tarkin
Wilhuff Tarkin to postać z sagi Gwiezdne wojny, będący imperialnym dostojnikiem, wielkim moffem i dowódcą wojskowym. Urodził się na planecie Eriadu i był jednym z architektów Doktryny Tarkina. W filmie Gwiezdne wojny: część IV – Nowa nadzieja zagrał go Peter Cushing, a w Zemście Sithów wcielił się w niego Wayne Pygram. W Łotr 1 rolę Tarkina odegrał Guy Henry, przy użyciu komputerowo wygenerowanego wizerunku Cushinga.
Historia
Tarkin rozpoczął swoją karierę w służbie Palpatine’a, wspierając jego Nowy Ład. Jako kapitan Marynarki Imperialnej był odpowiedzialny za masakrę na Ghorman, gdzie jego okręt zderzył się z tłumem demonstrantów, co spowodowało wiele ofiar. Mimo tego, nie został ukarany, a wręcz awansowany na gubernatora sektora Seswenna.
Jego kariera nabrała tempa, gdy Palpatine ustanowił stanowisko Wielkiego Moffa, a Tarkin został jego pierwszym przedstawicielem. Był twórcą doktryny, która promowała rządzenie przez groźbę użycia siły, co zainicjowało projekt Gwiazdy Śmierci. Tarkin osobiście rozkazał zniszczenie planet takich jak Horuz i Alderaan. Ostatecznie zginął podczas Bitwy o Yavin, kiedy Gwiazda Śmierci została zniszczona przez Rebelii.
Po jego śmierci, jego imieniem nazwano jedną z imperialnych superbroni, opartą na technologii Gwiazdy Śmierci, która również została zniszczona przez rebeliantów.
Relacje osobiste i rodzina
- Tarkin był mentorem i kochankiem admirał Daali w Marynarce Imperialnej, mimo posiadania żony z rodu Motti.
- Jego siostrzenica, Rivoche Tarkin, była agentką Sojuszu Rebeliantów, wykorzystującą swoje powiązania w Imperium do zdobywania informacji. Po ujawnieniu została uratowana przez agentów rebelii i wyszła za mąż za Vorena Na’ala.
Podsumowanie
Tarkin to kluczowa postać w uniwersum Gwiezdnych wojen, znana z brutalnych działań i wpływów w Imperium, a także jako symbol bezwzględnej władzy i strategii militarnej.