Dzisiaj jest 21 lutego 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama

Wigierczycy

Chcę dodać własny artykuł

Wigierczycy

Wigierczycy to organizatorzy i uczestnicy harcerskich kursów instruktorskich, które odbywały się w latach 1924–1939 oraz po wojnie do 1959 roku nad jeziorem Wigry. Byli związani z Warszawską i Mazowiecką Chorągwią Harcerzy ZHP oraz tworzyli nieformalną grupę młodych instruktorów. Ich działalność często postrzegana była jako opozycyjna wobec kierownictwa ZHP, a zarazem nawiązywała do tradycji woodcraftu.

Kursy instruktorskie

Pierwszy obóz i kurs instruktorski zorganizowano w 1924 roku w sosnowym borze nad Zatoką Hańczańską, w rejonie wsi Cimochowizna. To wydarzenie zapoczątkowało coroczne obozy szkoleniowe, które trwały do 1939 roku, z przerwami w 1933 i 1935 roku. W kursach uczestniczyło około 600-700 harcerzy, co przyczyniło się do silnej integracji wśród uczestników oraz nawiązywania trwałych przyjaźni.

Na kształt kursów wpływali znani instruktorzy harcerscy, w tym Stanisław Lange, Aleksander Kamiński, Władysław Ludwig i inni.

Batalion

Niektórzy organizatorzy kursów wigierskich, tacy jak Władysław Ludwig i Witold Sosnowski, stworzyli po wojnie konspiracyjną organizację „Wigry”, która przekształciła się w batalion harcerski.

Krąg instruktorski

W latach 1956–1965 utworzono krąg instruktorski „Wigry” przy Głównej Kwaterze Harcerstwa. Zrzeszał on około 400 instruktorów z różnych chorągwi ZHP, którzy osiedli w Warszawie. Krąg prowadził działalność programową, organizował kursy instruktorskie oraz popularyzował historię ZHP.

  • Opracowywanie zadań programowych
  • Wsparcie ogólnopolskich imprez harcerskich
  • Wydawanie periodyków: „Wiadomości Wigierskie” i „Biuletyn Wigierski”

W pracach kręgu uczestniczyły różne sekcje, m.in. obozowa, historyczna i wydawnicza. Redaktorami periodyków byli Kazimierz Gorzkowski, Andrzej Fersten i Maria Fersten.

Podsumowanie

Wigierczycy odegrali istotną rolę w kształtowaniu harcerstwa w Polsce, organizując kursy instruktorskie, które integrowały młodych harcerzy i rozwijały ich umiejętności. Działalność kręgu „Wigry” po wojnie przyczyniła się do dalszego rozwoju harcerstwa, inspirując nowe pokolenia instruktorów.