Więzadła głosowe
Więzadła głosowe, znane także jako ligamenta vocalia, to struktury znajdujące się w krtani. Są przytwierdzone z jednej strony do wyrostków głosowych na chrząstkach nalewkowych, a z drugiej do chrząstki tarczowatej, tworząc fałdy głosowe.
Budowa krtani
Krtań ma kształt pudełka, zbudowanego z mocnych chrząstek, które wewnętrznie pokryte są błoną sprężystą. Ta błona składa się z dwóch części:
- górna – błona czworokątna
- dolna – stożek sprężysty
Górne krawędzie stożka sprężystego tworzą więzadła głosowe. Fałdy błony śluzowej, znajdujące się przyśrodkowo od więzadeł, nazywane są fałdami głosowymi.
Funkcja więzadeł głosowych
Podczas oddychania więzadła są rozsunięte, co umożliwia swobodny przepływ powietrza. W czasie artykulacji dźwięków bezdźwięcznych ich położenie jest podobne. Natomiast przy wydawaniu dźwięków dźwięcznych więzadła na przemian zamykają i otwierają szczelinę głośni. Prąd powietrza wprawia więzadła w ruch drgający, co odbieramy jako dźwięk.
Obserwacje pokazują, że zjawisko zamykania więzadeł jest bardziej złożone, niż można by przypuszczać. Przy użyciu specjalistycznych kamer w zwolnionym tempie można zaobserwować, że więzadła na krótko się zamykają.
Wysokość głosu
Wysokość głosu zależy od napięcia więzadeł, co z kolei jest związane z ich długością, grubością oraz płcią i wiekiem osoby. Częstotliwości głosu męskiego wynoszą około 125 Hz, żeńskiego około 210 Hz, a dziecka około 300 Hz. Właściwa koordynacja działań więzadeł głosowych jest wspomagana przez techniki impostacji głosu.
Źródło ludzkiego głosu można porównać do stroików w harmonijce ustnej lub warg napiętych w ustniku trąbki.
