„`html
Wiesław Chrzanowski
Wiesław Chrzanowski (15 grudnia 1880 – 5 grudnia 1940) był polskim inżynierem i konstruktorem silników cieplnych, profesorem na politechnikach we Lwowie i Warszawie oraz działaczem państwowym, który pełnił funkcję rektora Politechniki Warszawskiej.
Życiorys
Urodził się w Gruszczynie jako syn powstańca styczniowego Władysława Chrzanowskiego. Edukację gimnazjalną ukończył w Rogoźnie, gdzie był prezesem tajnej organizacji „Czerwona Róża”. W latach 1901-1905 studiował na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki w Charlottenburgu, uzyskując dyplom inżyniera mechanika.
Po studiach pracował jako asystent na politechnice, a następnie jako samodzielny konstruktor w biurze technicznym w Niemczech. Opracował wiele nowoczesnych konstrukcji silników parowych, a w 1910 roku obronił doktorat w Charlottenburgu.
W 1912 roku objął stanowisko kierownika Katedry Budowy Maszyn Cieplikowych w Szkole Politechnicznej we Lwowie, gdzie był także dziekanem Wydziału Budowy Maszyn w latach 1916-1918. Zmarł w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.
Osiągnięcia i odznaczenia
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości (1928)
- Srebrny Medal PW za długoletnią służbę (1938)
Bibliografia
- Biogramy uczonych polskich, Część IV: Nauki techniczne, Wrocław 1988.
- Wielkopolski Słownik Biograficzny, Warszawa – Poznań 1981.
Linki zewnętrzne
- Piśmiennictwo Wiesława Chrzanowskiego – bibliografia i pełne teksty publikacji
- Rektorzy PW
- Publikacje Wiesława Chrzanowskiego w bibliotece Polona
„`
