Wielkopolski Krzyż Powstańczy
Wielkopolski Krzyż Powstańczy to polskie odznaczenie wojskowe, które nadawano w latach 1957–1999. Jego celem była nagroda dla uczestników powstania wielkopolskiego z lat 1918–1919.
Historia
Odznaczenie zostało ustanowione dekretem Rady Państwa 1 lutego 1957 roku, po wcześniejszej, nieudanej próbie z 1946 roku. Krzyż nadawano osobom, które aktywnie uczestniczyły w walkach przeciwko zaborcom niemieckim, zarówno osobiście, jak i pośmiertnie. Nadawanie krzyża zakończono 8 maja 1999 roku.
Opis odznaki
Wielkopolski Krzyż Powstańczy ma postać równoramiennego krzyża o wymiarach 36 × 36 mm, pokrytego brązową patyną. Na awersie znajduje się okrągła tarcza z orłem piastowskim, otoczona wieńcem dębowym. Na ramionach krzyża widnieją daty 1918 i 1919, a także miecz. Rewers zawiera tarczę z napisem „PRL” oraz inskrypcję „POWSTAŃCOM WIELKOPOLSKIM”. Projekt krzyża stworzyli Jerzy Drygas i Eugeniusz Rosik.
Wstążka odznaki ma ciemnoniebieski kolor z amarantowymi paskami po bokach.
Odznaczeni
Łącznie nadano 22 461 krzyży, według danych Biura Odznaczeń Państwowych Kancelarii Rady Państwa oraz Biura Odznaczeń Kancelarii Prezydenta RP.
