Wielkie Góry Wododziałowe
Wielkie Góry Wododziałowe to długi łańcuch górski w Australii, rozciągający się od Cieśniny Bassa na południu do półwyspu Jork na północy. Ich długość wynosi około 4000 km, a szerokość dochodzi do 640 km. Najwyższym szczytem jest Góra Kościuszki (2228 m), znajdująca się w Alpach Australijskich, które są częścią tego łańcucha.
Region ten jest istotny dla bioróżnorodności, zawiera wiele parków narodowych oraz należy do obszaru Endemic Bird Area Eastern Australia.
Geografia i Geologia
Wielkie Góry Wododziałowe obejmują stany Queensland, Nowa Południowa Walia i Wiktoria. Oformowały się w wyniku orogenezy hercyńskiej, a ich struktura geologiczna składa się głównie z piaskowców, granitów i bazaltów. Wysokości uskoków wahają się średnio od 600 do 800 m.
Wschodnie stoki gór porastają bujne lasy eukaliptusowe, podczas gdy zachodnie są bardziej suche. W górach znajdują się źródła rzek Murray i Darling, a główna grań stanowi dział wodny między zlewnią Oceanu Spokojnego a Oceanem Indyjskim.
Podział
Wielkie Góry Wododziałowe dzielą się na wiele pasm górskich, w tym:
- Masyw Mount Tozer
- McIlwraith Range
- Masyw Abbey Peak
- Main Coast Range
- Bellenden Ker Range
- Newcastle Range
- Gregory Range
- Góry Błękitne
- Alpy Australijskie
- Góry Strzeleckiego
Wielkie Góry Wododziałowe rozdzielają się na dwa równoległe łańcuchy: zachodni i wschodni, które łączą się w paśmie Bunya Mountains.
Gospodarka
Region był poznawany przez Europejczyków od 1813 roku, kiedy to dotarli do niego Gregory Blaxland, W.C. Wentworth i William Lawson. Obecnie obszar ten odgrywa ważną rolę w rolnictwie, przemyśle drzewnym i wydobywczym, gdzie znajdują się złoża węgla, złota, miedzi oraz innych surowców.
