Wielki Tydzień w chrześcijaństwie
Wielki Tydzień to szczególny czas w chrześcijaństwie, upamiętniający ostatnie dni życia Jezusa Chrystusa. Jest to okres przygotowujący do Zmartwychwstania Pańskiego, które jest najważniejszym świętem dla chrześcijan. Kluczowym elementem tego tygodnia jest Triduum Paschalne.
Historia i tradycje
Wielki Tydzień, którego tradycja sięga IV wieku, rozpoczyna się Niedzielą Palmową, a kończy nieszporami Wielkiej Niedzieli, zamykającymi Triduum Paschalne. Różne odłamy chrześcijaństwa rozwijały własne obrzędy związane z tym czasem, a także zachowały wiele regionalnych zwyczajów.
Dni poświęcone pojednaniu
Poniedziałek, wtorek i środa Wielkiego Tygodnia to dni szczególnie poświęcone pojednaniu. W tym okresie odbywają się porządki i dekorowanie domów, które powinny zakończyć się najpóźniej we wtorek.
Obrzędy Wielkiego Czwartku i Piątku
W Wielki Czwartek dzwony milkną, a ich miejsce zajmuje klekotanie kołatek. Po mszy wieczerzy Pańskiej następuje obnażenie ołtarza. Triduum Paschalne, które zaczyna się wieczorną mszą w Wielki Czwartek, trwa do nieszporów Niedzieli Zmartwychwstania.
W kościołach ewangelickich od Wielkiego Czwartku nie śpiewa się radosnych pieśni, a odprawiane są nabożeństwa pasyjne. W Wielki Piątek ołtarz jest nakryty czarnym płótnem, co symbolizuje smutek i żałobę związane z męką Chrystusa.
